PISMA IZ TAMNOG VILAJETA – Spavači na zadatku

U čijim je rukama poslednji čavao za mrtvački sanduk BiH?

Priznanje generalnog sekretara NATO-a Jensa Stoltenberga da je bezbjednosna situacija na KiM lakmus papir stabilnosti na Balkanu – nije ni neočekivano ni prosvetljujuće. Malo ko bi, uz dozu podrazumevajućeg poštenja, bio spreman da ustvrdi nešto drugačije. Model pritiska na Balkan u režiji Zapada i NATO-a nije nepoznanica. Danas Kosovo, sutra BiH, Sjeverna Makedonija ili Crna Gora.

NA ZAPADU NE RAZUMIJU – U SARAJEVU NE PRIZNAJU Srpska je Dan Republike slavila dva dana, na dva mesta – u Banjaluci i Istočnom Sarajevu – bez osvrtanja na preteće poruke najpoznatijeg balkanskog turiste, nacionalsocijaliste Kristijana Šmita. Za to vrijeme, u vladajućem bošnjačkom oktetu (u međuvremenu postao sekstet) otvorile su se nove pukotine. Lider grupacije brojnih političkih stranaka, bošnjačko-islamskog kulturnog kruga Nermin Nikšić, pokazalo se, ima nemale probleme unutar SDP BiH. Gotovo istovetno kako je Nijaz Duraković penzionisao staru bosansku gardu ili Zlatko Lagumdžija smjenio Nijaza, a Željko Komšić potom ugrozio Zlatka – danas nastupa Denis Bećirović. U koordinaciji s gradonačelnicom Sarajeva Benjaminom Karić i uz podršku grupacije američkih obavještajaca poniklih u tuzlansko-živiničkoj „Bazi Orao“, Bećirović ugrožava Nikšića. Ova podmukla matematika ide naruku Elmedinu Konakoviću i njegovoj stranci NiP – Narod i pravda, koji uz podršku hrvatske obavještajne zajednice na pozicije širom muslimanskih kantona gura neoustaški kadar. Dejan Kovačević, nova verzija Željka Komšića, najpre je svom mentoru iz Breze izdeklamovao vehabijsku „zakletvu“ naučenu u tajnim službama Hrvatske da bi se zatim, s preporukom proverenog vehabije, deklarisao kao Hrvat i zauzeo hrvatsku političku poziciju. Izvesno je da će hrvatsko pitanje bošnjačka osmorka riješiti u skladu s projektom osmišljenim u kancelarijama zapadne kolonijalne uprave u BiH. To bi trebalo da znači jačanje hrvatske autonomije – više od današnje pozicije a manje od entiteta – ali i narušavanje partnerstva s predstavnicima Republike Srpske, tj. SNSD-a. Dalje, moglo bi se očekivati, bio bi nastavljen progon lidera Republike Srpske, kao i akcije koje vode tihom razaranju Dejtonskog sporazuma, ustavnoj degradaciji RS čime bi se položaj Srba izjednačio s lošim položajem Hrvata. Planovi su tek račun bez krčmara – na Zapadu ne razumiju – u Sarajevu ne priznaju.

REHABILITACIJA AVETI PROŠLOSTI Za to vrijeme SDA regrutuje stari kadar poput Jasmina Mulahusića, mudžahedina iz Luksemburga, skromno obučenog da na fejsbuku otvori profil pod imenom Ado Lingo kako bi junački ratovao protiv navodnih naslednika Fekreta Abdića. Svi iz istog miljea. Razlozi za aktiviranje starih spavača leže u pokušaju SDA da prekine nezaustavljivo urušavanje nasleđa Alije Izetbegovića i engleske frakcije Mladih muslimana u BiH. Ipak, zaključuju u SDA, nepravedno bi bilo zaboraviti njihovu istorijsku ulogu – guranje Bošnjaka u krvavi rat protiv srodnih naroda i trovanje mržnjom islamizma. Sve to dovelo je još u ranim počecima njihovog političkog djelovanja, a posebno u poslijeratnoj vladavini do slabljenja ideološke i misaone snage zajednice, gubljenja idejnog programskog okvira koji bi muslimanima dao osobenost i sposobnost obnove i korekcije pravca kretanja države.

SASTANAK/RASTANAK U DOBOJU Sada, nakon održanih Opštih izbora u BiH i dogovora oko raspodjele vlasti, a pod obrazloženjem kolektivnih interesa, sudarili su se politički obrasci, programi i interesi. S jedne strane, SNSD i HDZ kao apsolutni pobjednici u srpskom i hrvatskom narodu, a s druge tajanstvena prozapadna osmorka koja, pokazalo je vreme, nije bila održiva. Naime, nakon sastanka održanog u Doboju krajem prve nedjelje 2023. godine ova ispostava Zapada postala je šestorka. Zaslužni za cepanje osmorke su dugovječni, petostruki načelnik opštine Cazin Nermin Ogrešević, jedan od osnivača A SDA, kasnije NES-a (Narodni evropski savez), i načelnik sarajevske opštine Novi grad Semir Efendić, poznatiji pod nadimkom Mali od Harisa S (nikada kažnjen za ubistvo počinjeno u saobraćajnoj nesreći) i predsjednik tzv. stranke Za BiH. Razlog? Prisustvo u vlasti i politika Milorada Dodika.

ONI I MI Rat iz devedesetih koji su „pod Alijinom zastavom“ Bošnjaci izgubili samo delom može objasniti činjenicu da je BiH zemlja na večnoj ivici raspada. Istina je da se ova nemoguća zemlja malo kada kroz svoju istoriju, od 1054. pa nadalje, nalazila na bezbednoj udaljenosti od ivice provalije. Kako tada, tako i danas, odnosi među Srbima, Hrvatima i Bošnjacima funkcionišu po principu „mi“ protiv „njih“, pri čemu je, rečima Ekmedžića, religija poslužila kao glavna vododelnica, a posledično, i nacionalna pripadnost. Razlike u kulturi i religiji nisu mimoišle politička pitanja, a to se proteže od forme državnog uređenja, ljudskih prava i migracija, do trgovine i ekologije. Po Hantingtonu, sve te grupacije i širi identiteti čine civilizacije. Priča je prosta i nužno vodi ka sukobu.
Upravo zbog toga Alijina nastojanja da „ljubav prema svojoj stranci SDA“ nametne i izjednači s ljubavlju „prema domovini“ ili prema vjeri – nisu dali rezultata. Pokušaj da „Alijino bosanstvo“ zamjene nacionalne politike i ideologije, besmislen je, jer nikakvih Bosanaca nije bilo, nema, niti ih može biti. Ko god da baštini tu ideju – Bakir, osmorka ili Zapad – u rukama krije poslednji čavao za mrtvački sanduk spreman za žive i realno postojeće, istorijski, kulturno i državotvorno potvrđene narode u Bosni – Bošnjake, Srbe i Hrvate.
Sa Alijom i posle njega, SDA ove proste istine nije bila kadra da razume. Drugi su pak tu istinu dobro razumeli. Na njoj i grade politiku skorog kraja BiH.