PISMA IZ TAMNOG VILAJETA – Zmaj od papira

Šta je pozadina nedavno održanog Balkanskog integracionog foruma, te da li Zapad, svestan da gubi kontrolu nad Balkanom, sprema novu igru?

Berlinski proces i Otvoreni Balkan nikada u Crnoj Gori nisu percipirani kao glavni tokovi udruživanja sukobljenih naroda bivše Jugoslavije. Umesto njih, fokus je na Balkanskom integracionom forumu – BIF, koji, u organizaciji Evropskog pokreta u Crnoj Gori i njemačke fondacije Fridrih Ebert, djeluje od 2013. godine.
Deseti forum belodano jasno otkriva ambiciju organizatora da postane ozbiljan konkurent drugim konceptima okupljanja i integracija Balkana. Skup se tradicionalno održava u novembru, ove godine u Podgorici, od 17. do 18. novembra, u hotelu Ramada.

DEZINTEGRACIJA PA INTEGRACIJA Arbitražna petočlana komisija za SFR Jugoslaviju čije je formiranje Savezna Republika Njemačka, golom silom i ucjenom Evropske zajednice, iznudila u avgustu 1991. godine nazvana je po predsedavajućem Francuzu – Badenterova komisija. Komisija, čiji je zadatak bio da na temelju Ustava SFRJ iz 1974. riješi sporna pravna pitanja odnosa među Republikama i dovede do mirnog rješenja krize, nakon dva meseca zasedanja konstatovala je da SFRJ više ne postoji kao država. Sledstveno tome, ustvrdila je da nijedna država nasljednica nema pravo nastaviti članstvo SFRJ u međunarodnim organizacijama.
Na pitanje predsjedavajućeg mirovnoj konferenciji o Jugoslaviji lorda Karingtona (Pitera) postoji li uopšte Jugoslavija, odgovor arbitražne komisije je bio da se ta država raspala. Francuski pravnik, naučnik i političar Robert Badenter u medijima je poneo nadimak „grobar Jugoslavije“.
Zaključci komisije otvorili su vrata svim potonjim sukobima i ratovima na Balkanu. Istovremeno sa razbijanjem Jugoslavije i realizovanjem njemačkog i evropskog biznis plana, kovani su novi planovi koji su se ovog puta ticali integracija. Navodne integracije Balkana u režiji Njemačke pokazalo se da imaju drugi smisao, te da su navodni instrumenti ujedinjenja brbljaonice, kojim dominiraju istrošeni modeli geopolitičkih slugu. Tako su na pomenuti i nedavno održani forum u organizaciji Njemačke došli predstavnici Crne Gore, Makedonije i BiH, a njihovu antisrpsku i antirusku orijentaciju pozdravio je i NATO Slovak Miroslav Lajčak.

MILO ĆE IM OBJASNITI Balkanskim ujediniteljima Milo Đukanović je poručio da su se događaji u Crnoj Gori 2016. godine odigrali pod istim političkim naslovom kao i agresija u Ukrajini, te da se u pripremi istorijskog revizionizma i pokušaja vraćanja Rusiji onog značaja koji je imao SSSR desila 2016. u Crnoj Gori.
„Ako je Rusija htjela da pošalje poruku Zapadu, tražila je dobar primjer gdje bi mogla poslati tu poruku“, rekao je i dodao da se Crna Gora tada našla pred vratima NATO-a i da je bilo pokušaja da se ulazak u Alijansu spreči organizovanjem državnog udara.
Smatra da u Crnoj Gori nema rusofobije, ali, rezolutan je, postoji odlučnost da se ne dozvoli agresija. Jer, objašnjava dalje, Rusija je nastavila da razvija svoj model hibridnog razaranja Zapadnog Balkana sa dvije ozbiljne baze: Srbijom i Republikom Srpskom.

ŠAKOM O STO Svoj doprinos diskusijama sa izrazitim antisrpskim i antihrvatskim tonovima dao je i bošnjački političar iz Sarajeva kome teče četvrti mandat na dužnosti hrvatskog člana Predsjedništva BiH. Za razliku od Crne Gore, druge komšije, požalio se Komšić, svaki dan pogledaju u dvorište BiH.
„Jesu li nestali ratni planovi i sve ono što nas je dovelo do stradanja 90-ih godina? Nisu, i to treba da znamo. Treba lupiti šakom o sto i jasno postaviti stvari“, rekao je Komšić.
Predsjednik Sjeverne Makedonije Stevo Pendarovski regionalne prilike tumačio je u kontekstu rata u Ukrajini, pa zaključio da „demokratski svijet nema pravo izgubiti“. Pendarovski valjda priča iz perspektive čoveka koji dolazi iz zemlje koja je postala Sjeverna i u kojoj su ubistva predsjednika deo nacionalne istorije. Podsetimo da je oktobra 1995. izvršen atentat na predsjednika Kiru Gligorova, koji je preživeo ali sa trajnim posledicama, ostao bez oka i potpuno nesposoban za upravljanje zemljom. Devet godina kasnije na putu između Mostara i Stoca život je izgubio i predsjednik Boris Trajkovski. Da bi Sjeverna Makedonija promenila paradigmu i nacističku državu pretvorenu u koncentracioni logor za Ruse prepoznala kao uzornu demokratiju, a i da bi postala članica NATO-a, iz zemlje je morao pobjeći uticajni premijer makedonske vlade Nikola Gruevski. On je nakon skrivanja u ambasadi Tirane u Mađarskoj 2018. dobio azil od mađarske države. Sjeverni Makedonci su posle njegovog progona mogli „slobodno“ da se priklone Soroševom Otvorenom Balkanu kao i njemačkom Balkanskom integracionom forumu u Crnoj Gori.

PARALELNE STVARNOSTI Njemačko učenje i integracione ideje kao povampireni politički koncept provociraju nove sukobe i dezintegracije. Zlobni komentari da na Balkanu raste strah od novog rata deo su ove doktrine.
Zapadna matrica ne napušta forume i debate, iako Zapad, slab i uplašen od suočavanja sa istinom da više nije svemoćni vladar svijeta i balkanske sudbine, odlaže trenutak priznanja poraza u Ukrajini. Zapadne zemlje i dalje puštaju stare, istrošene zmajeve od papira: rezolucije, deklaracije i zaključke, koje u realnom životu na Balkanu ne mogu promijeniti ništa, ali mogu kod učesnika balkanskih foruma stvoriti iluziju snažne podrške sa Zapada i opravdati njihove nerealne ambicije koje neizbježno vode razbijanju država i novom ratu.
Neuspjeh tih konkretnih, spolja nametnutih utopija objašnjava povratak doktrine koja se iznenada oslobodila, iskušavajući naše paralelne, balkanske stvarnosti.