SVETIONIK – Darvinova riba

Ko je to dobio poriv da nenametljivo ali učestalo na obalnim saobraćajnim znacima, turističkim oznakama, usputno na olucima ili ormarićima za struju – iscrtava znak koji predstavlja negaciju hrišćanstva? Sigurno ne domicilni hrišćani, podignuti na ribi

S obzirom na slobodarski pedigre (1914, 1941, 1999), biti Srbin u Rusiji danas znači imati povlašćeni status, ne toliko ekonomski koliko emotivni, ali i ekonomski. Daleko bi nas odvelo nabrajanje svih veza nas sa nama, te zato valja kratko kazati da, sabere li se i oduzme, nema naroda bližeg nam od Rusa.
S vremena na vrijeme uputno je podvući kako istorijske Crne Gore ne bi bilo bez pomoći carske Rusije, koja je geografiji bez ikakvog oblika privrede i bez izlaza na more tvorila budžet, i sa ogromne je distance obdržavala u životu kao ostrvce slobode unutar Osmanskog mora.
Crna se Gora pokradenim Referendumom (2006) konvertovala u tvorevinu koju inostrani naziv Montenegro bolje determiniše. Socijalnim inženjeringom, Montenegro je ubrzano počeo da radi na stvaranju mentalne unije sa Zapadom, pri čemu je „srpski faktor“ sa Srpskom pravoslavnom crkvom na čelu postao neprijatelj broj 1. Nesposobnošću lidera srpskih partija ogrezlih u strančarenju iliti političkom sektaštvu, od pobjede na izborima 2020. napravljena je veresija. Danas je Crna Gora od predaka odmetnuta država koja je proskribovala srpski jezik, falsifikovala ne samo istoriju nego i kulturu, ušla u NATO suprotno volji većine, zabila Srbiji nož u leđa priznajući Kosovo*, a pred Rusijom se – uvodeći joj autodestruktivne sankcije – obrukala do Boga. Neko bi rekao da se sve ovo dogodilo prije istorijskih litija, prije prvog hrišćanskog ustanka u istoriji preostalog vremena, ali nije. Nema stranke, pa ni srpske, kojoj pada na pamet da „nakon pobjede na izborima 2020“ zine protiv problematične crnogorske zastave, himne sa stihovima ratnog zločinca, NATO-a, Kosova*, razjedinjenja sa Srbijom itd. Oni koji su „prihvatili realnost“, izdaće ponovo. Kad sjedne u skupštinsku klupu, poslanik kida pupčanu vrpcu s narodom koji ga je tu posadio.
No zanimljivo je tek ovo što slijedi.
Pazimo…
Prosječno naše uvo ne može da na prvu loptu razlikuje ruski jezik od ukrajinskog. I obalni je kad i kontinentalni naš čovjek kodiran da u Rusu vidi brata rođenog, neku vrstu stranca koji to nije, za razliku od Grka, koji je brat-pravoslavac, ali i stranac.
Da je Bokeljsko primorje sa ono malo Crnogorskog oko Bara i Ulcinja postalo prepuno Ukrajinaca saznali smo nakon što su avioni prestali da lete za Rusiju i iz Rusije. Rusa koji doleću preko Beograda uvijek ima, jer im je u vlasništvu preostalo poprilično nekretnina duž Obale. Ti su ljudi izuzetno hrabri jer svakog dana po slobodnoj volji žive unutar NATO međe koja im, oficijelno, nije nimalo naklonjena. Ako ništa drugo, imaju problem sa podizanjem vlastitih para preko banaka u Crnoj Gori: sve imaju order da ne operišu sa Rusima.
I taman kad čovjek sklon emotivnoj generalizaciji poželi da u svakom Rusu vidi snagu s kojom će pod idealnim okolnostima promijeniti globalnu paradigmu, u jednom trenutku prođe kroz otrežnjenje. Otprilike kao kad mladi Kosovac u jednom trenutku sazna da postoje i takvi ljudi koji ne žele suverenost i samostalnost Srbije, a Srbi su, pa se zovu drugosrbijanci.
Ne postoji termin za drugoruse, ali mnogi od tih antirusa koji su u Crnoj Gori ne samo da nisu ostali u zemlji s kojom otvoreno ratuje kolektivni Zapad nego rade i protiv interesa istorijske, srpske Crne Gore. Od koga se takva informacija može dobiti? Pa, od braće još uvijek nekonvertovanih Rusa, od koga bi drugog.

Ko su ribe s nogama? Portal „Balkanist“, u tekstu „Miting podrške Navaljnom u Crnoj Gori organizovali producent ’satanističkog’ benda i bivši galerista“, piše krajem januara 2021. da su producent skandalozne rok grupe Pussy Riot Aleksandar Čeparuhin i „galerista“ i stručnjak za političke tehnologije Marat Geljman organizovali demonstracije u Herceg Novom i ispred ruske ambasade u Podgorici u znak podrške uhapšenom vođi opozicije Alekseju Navaljnom. Policija je dozvolila producentu grupe Pussy Riot da u Herceg Novom organizuje skup sa najviše 20 ljudi. Zanimljivo je da je policija Crne Gore u periodu borbe protiv epidemije virusa korona privodila građane zbog tradicionalnog plivanja za Časni krst, a emigrantima dozvoljava okupljanje. Prema nezvaničnim podacima, navodi portal „Balkanist“, iza ovih akcija podrške Navaljnom krije se Marat Geljman koji živi u Crnoj Gori i okuplja oko sebe pribjeglice s ruskog govornog područja koji kritikuju predsednika Vladimira Putina. Uz podršku Marine Abramovič i ljudi iz Đukanovićevog režima, disidenti-umjetnici počeli su da dolaze sa svih strana, iz Rusije, Ukrajine, Izraela, SAD. Počesto organizuju izložbe i performanse čiji je zajednički imenitelj odmak od hrišćanstva i tradicionalnih vrijednosti. Sloboda umjetničkog izražavanja mora da postoji bez obzira na vrijeme i mjesto, što smo vidjeli kako izgleda kada je pet golih članica feminističko-anarhističke grupe februara 2012. „zaplesalo“ u moskovskom Hramu Hrista Spasitelja. Proglašene su krivima i osuđene na po dvije godine zatvora zbog „huliganskog ponašanja motivisanog vjerskom mržnjom“. Članovi Egzodus kluba mahom su dobrostojeći, pa su na teritoriji Boke Kotorske kupili kuće, stanove i poslovne prostore. U objektu zvanom „Hotel Stoun Bridž“, u Morinju, na putu prema ženskom manastiru Bunovići, nalazi se njihovo mjesto okupljanja i vršenja obreda, na što ukazuje kameni žrtvenik (?!) i kamena statua Darvinove ribe kao antihrišćanskog simbola.

Istraživanje koje intenzivno sprovodim od 2019. seže dublje, od vremena kada niko iz oba arhijerejska namjesništva bokokotorska (pok. mitropolit Amfilohije razdijelio je jedinstveno Bokokotorsko na Kotorsko i Hercegnovsko), o Darvinovoj ribi nije znao mnogo. S razlogom. Ataci na SPC iz svih oruđa, djelovanje NVO Crnogorska pravoslavna crkva, odnosi sa Biskupijom i Nadbiskupijom, podrivački rad stranih ambasada… zaokupili su ljude u mantijama, jer kad je požar, gasi se tamo gdje najviše gori, ne tamo gdje se tek pale vatre.
Prije negoli su ukrajinske registracije zapljusnule Primorje, oko je, u moru grafita koji postoje posvuda, moglo da opazi i stilizovanu ribu sa nogama. Tek tu i tamo stajao je i potpis: Exodus social slub.
Ko je to dobio poriv da nenametljivo ali učestalo na saobraćajnim znacima, turističkim oznakama, usputno na olucima ili ormarićima za struju – iscrtava znak koji predstavlja negaciju hrišćanstva?
Sigurno ne domicilni hrišćani, podignuti na ribi.
U vrijeme ono, kada je nova vjera još bila progonjena, hrišćani su koristili simbole, pa su uzeli Ihtis – znak ribe, jer sadrži početna slova složenice na grčkom: Isus Hristos Sin Božji Spasitelj. Riba pak sa nogama je dio zanimljive priče koja se roji oko internacionalnog pokreta „Egzodus“, kluba, dobrotvorne NVO organizacije, udruženih savremenih i alternativnih umjetnika, biznismena, bankara, političara, rječju zanimljive klike…
Da u cijeloj priči ima jevrejskog diskursa potvrđuje Žid Marat Geljman, koji je svojevremeno utvrdio kako je mlada Crna Gora najbolji poligon za eksperiment stvaranja novog društvenog okruženja za grupu koju predvodi, tj. kojoj pripada.
Biblijska riječ egzodus (exodus) označava izlazak Jevreja iz egipatskog ropstva, opisanog u Drugoj knjizi Mojsijevoj, a znači i dobrovoljno ili prisilno napuštanje neke sredine od strane većeg broja ljudi, tj. iseljenje.
Naša je geografija, pisao sam u romanu „Jedro nade“ (Laguna, 1. izdanje 2014), izuzetno pogodna, sa sve Srbijom, jer tu gdje smo nikad nije bilo antisemitskih emocija niti aktivnog učešća u progonu Jevreja. Srbima su ruke čiste.
Da li će se iza mnogih okuka koje donose godine pred nama pokazati kako je rat Zapada sa Istokom izrodio i povratak Jevreja na nekadašnju zemlju Hazara, u Ukrajinu, ili njen dio, teško je reći, budući da time zalazimo u metafiziku. Sve upućuje na to da će Ukrajina, čija je plodnost simbolično prikazana na zastavi – gore plavo nebo, dolje more žita – biti opustošena, lišena desetina miliona stanovnika, prazna, pogodna da je napuči sad neki novi narod, organizovano i sve vrijeme s planom. Jer dok gledamo kako fizičke moći takozvanog predsjednika Amerike opadaju, tako opadaju i moći Amerike. Opstanak države Izrael doslovno zavisi od trajne moći Amerike da zaštiti jevrejsku državu, zato što se nalazi okružena rođenom (biblijskom) braćom Arapima, koji ne mogu da iščekaju dan kada će Izrael nestati s geografske karte. U Iranu postoji dan posvećen tom trenutku u budućnosti.
Gledamo li u prošlost, egzodus je stalna konstelacija na geopolitičkoj karti planete Zemlje. Gledamo li u budućnost, egzodus može biti samo vertikalni, ako se razumijemo u metafori, pri čemu su ezoterijska po svemu i nehrišćanska djelovanja grupe „Egzodus“ po Boki Kotorskoj nedolična, ali je nakon zabijanja trna a ne noža u leđa Rusiji od strane arhinezahvalne Crne Gore, to najmanje zlo koje je moglo da nam se dogodi.
Ne zaboravimo ipak da je tzv. evoluirana Darvinova riba, negacija Ihtisa (tj. Hrista), postala tema dječjih likovnih konkursa i maskenbala. Vatrica gori, a duhovno okruženje suvo kao barut.

Programski format Svetionika jeste da bljeska s upravo bokokotorske nulte nadmorske. S jedine geografije na svijetu na kojoj naš narod i dalje živi uz more