MOJ KOMŠIJA TERORISTA

Da li akcija hapšenja vehabije iz Beograda upućuje na zaključak da je BiH uspela da izveze svoj „kadar“, te gradi li se u Srbiji mreža Isila s uspavanim ćelijama?

Smotra Zelenih beretki organizovana u sedam najvećih muslimanskih gradova u BiH, slučajno ili ne, prethodila je odluci političkog Sarajeva da svoje „pse rata“ iskaljene u borbama na stranim ratištima pošalje na ukrajinski front.

U susret događajima, spoljno-obaveštajna služba RF je još polovinom februara upozorila da se u borbena dejstva, na strani ukrajinske vlasti, mobilišu islamski ekstremisti. Nariškin je bio precizan – reč je o Albaniji, Bosni i Hercegovini i okupiranom Kosovu. Kada je isto upozorenje ponovio ministar inostranih poslova Rusije Sergej Lavrov, Sarajevo je demantovalo. Zaista nije istina, složili su se Šefik Džaferović, Bisera Turković i Željko Komšić.

[restrict]

BAZA MUDŽAHEDINA I ISLAMISTA No nije li kroz delovanje terorističkih organizacija, povratnika sa sirijskog ratišta, kao i kroz izjave muslimanskih zvaničnika iz Sarajeva, Bosna već umešala svoje prste u ukrajinski rat, na strani, podrazumeva se, ideološke braće.

Da je tema važna, pokazala je i najava posete šefa ruske obavještajne službe Nikolaja Patruševa Beogradu. Patrušev je 1999. godine naslijedio Vladimira Putina na čelu ruske obavještajne službe, ima čin generala armije i zvanje heroja Ruske Federacije. Dovoljan razlog da zapadna propaganda pusti svoje pipke. Posjeta je otkazana.

To da je nefunkcionalna država BiH jedinstvena baza islamista, vehabija, mudžahedina i terorista s ogromnim potencijalom za mobilno delovanje i džihad ratovanje u tuđoj zemlji činjenica je potvrđena u Siriji, Iraku i Avganistanu.

Iako nije riječ o homogenoj masi već o grupama kojima upravljaju i koordinišu američka i britanska obavještajna zajednica, opominje činjenica da broj radikalnih boraca spremnih na učešće u ratnim sukobima različitog intenziteta i na različitim lokacijama, u Albaniji, BiH (muslimanski dio), na Kosovu i u Makedoniji, prelazi nekoliko desetina hiljada terorista. Ključni element podrške ovim snagama u BiH nalazi se u otuđenim paralelnim političkim sistemima i strukturama koje je porodica Izetbegović stvarala uz pomoć SDA i Muslimanskog bratstva, sa čim su, bez svake sumnje, bili upoznati i zapadni centri moći.

 

KOSOVO–SANDŽAK–BEOGRAD Najveći uspjeh na polju obavještajnih dejstava ostvaren je islamskim prodorom u Srbiju: prvo na Kosovo, zatim u Sandžak, te na kraju i u Beograd.

Ovom operacijom rukovodili su čelnici vehabijskog pokreta iz uporišta Maoča Gornja: Jusuf Barčić (30. 3. 2007. likvidiran, u lažnoj saobraćajnoj nesreći), Nusret Imamović (Al Kaidin komandant u Siriji terorističke formacije „Saudijska mreža El Meali“ u Idlibu) i Nedžad Kučević (Nedžad Balkan ili Ebu Muhamed, državljanin Austrije i BiH).

Kao bivši kik-bokser, Kučević je osnovao i privatni i radikalni džemat, lociran u sedmom okrugu Beča, u mesdžidu „Sahab“. U nekom trenutku razilazi se prvo sa Islamskom zajednicom BiH, a zatim i s dotadašnjim autoritetom jordanskog šejha Ebu Muhameda el Makdisija i preuzima pravac šejha Ebu Merjem, porijeklom iz Kuvajta.

Svoja uvjerenja je obznanio u knjizi „Trijumf vjerovjesničkog monoteizma – nad da’wom širka i nacionalizma“. Njegova aktivnost je zaustavljena u operaciji „Palmira“, koju je izvela austrijska savezna uprava za zaštitu ustavnog poretka. Označen je kao ekstremista, uhapšen 2017, a zatim pred sudom u Gracu 2019, zajedno s grupom bosanskih vehabija, osuđen na višegodišnju kaznu zatvora.

Posejano u Beču i Maoči, ovo seme zla niklo je i u Srbiji.

 

IZ MAGREBA ZA EVROPU  Vrbovanje Gorana Pavlovića, taksiste iz Beograda rođenog u Bosuti kod Aranđelovca, za Maoču, za Nedžada Balkana i sarajevske islamiste bila je potvrda da se upornim radom i sa malo novca i od Srbina može napraviti Abdulah. Abdulah je želeo da opravda poverenje. Pod njegovim nadzorom u islam prelaze Boban Simeunović, Maksim Božić (abu Velid), Milutin Sretenović (abu Ubejdah), Vinka Stojanović (Abdurahman).

Za pokazanu lojalnost, Goran je nagrađen mestom u Idlibu i činom komandanta u vojnoj jedinici El Nusre poznatije pod nazivom „Bejt Balkan“.

Kada su 18. februara bezbjednosne agencije u Srbiji uhapsile mladog vehabiju Igora Despotovića u Beogradu, zbog sumnje da je učinio krivično djelo javnog podsticanja na izvršenje terorističkih dijela, u njegovim kontaktima pronađen je broj Abdulaha (Gorana Pavlovića).

Despotović je već bio poznat službama bezbednosti kao lice koje je planiralo izvođenje terorističkog napada – gaženje kamionom pešaka u Knez Mihailovoj ulici. Zbog planirane akcije, ali i veze s Islamskom državom, prvi put je uhapšen 2017. godine.

 

KO JE ODŠKRINUO VRATA? Tokom pretresa, u njegovom stanu, u laptopu i mobilnom telefonu, otkriveni su detaljni nacrti i planovi napada po šemi viđenoj u Nici (Dan pada Bastilje, 2016; 84 mrtvih, 200 povređenih), u Berlinu (Božić, 2016; 12 mrtvih i 100 povređenih) i u Barseloni (2017; 13 mrtvih i više od stotinu povređenih).

Tužilaštvo za organizovani kriminal je tada otvorilo istragu protiv šefa beogradskih vehabija Pavlovića i vođa ISIL-a iz Sandžaka: Abida Podbićanina, Rejhana i Seada Plojovića, Tefika Mujovića, Izudina Crnovršanina i Ferata Kasumovića. U aprilu 2018. sud u Beogradu izrekao je presudu koju će naredne godine potvrditi i Apelacioni sud. Presude Podbićaninu (Ebu Sejfija), Pavloviću i Rejhanu Plojoviću izrečene su u odsustvu. Nepotvrđena informacija upućuje da je Podbićanin poginuo na sirijskom ratištu.

Javnost u Srbiji prespavala je izricanje presude teroristima iz komšiluka. Da nije, možda bi mogla da razmisli u kojoj su vezi konvertitstvo i islamizam i ne ponovi grešku nepopravljivih Evropljana koji su negujući kosmopolitizam odškrinuli vrata terorizmu.

[/restrict]