O životu u vremenu nesigurnom

Roman Danka Popovića na pozorišnoj sceni

Jedinu ulogu, lik Milutina Ostojića iz sela Koštunića u Šumadiji, majstorski je odglumio Nenad Jezdić

Naš književni stvaralac, koji je živeo i pisao pretežno u drugoj polovini prošlog stoleća, pripovedač i romansijer Slobodan Danko Popović (1928–2009) objavio je knjige pripovedaka Svečanosti i Kukurek i kos, kao i romane Gospodari, Oficiri, Svinjski ujed, Udovice, Čarapići, Kuća Lukića i Konak u Kragujevcu, ali je svojim najkraćim romanom Knjiga o Milutinu (1985), koji je prevashodno snažna antiratna poruka, postigao najveći uspeh: bila je to, kada se pojavila, najčitanija knjiga posleratne srpske književnosti, štampana u više od 500.000 primeraka a njen autor tada je proglašen za najautentičnijeg „pisca Srbije i srpskog seljaka“. U ovom delu priča prati zbivanja počev od sarajevskog atentata 1914. godine na austrougarskoga prestolonaslednika Franca Ferdinanda i njegovu suprugu Sofiju nakon kojeg je došlo do izbijanja Prvog svetskoga rata pa sve do nekoliko godina po završetku Drugog svetskoga rata.
Danko Popović napisao je i dramu Karađorđeva smrt, koja je 1983. u režiji Đorđa Kadijevića snimljena za Televiziju Beograd. Autor je scenarija i za nekoliko filmova – najpoznatiji je Hajduk (1980), u režiji Aleksandra Petkovića.

Sada, kako vidimo, došlo je na red i pozorište: reditelj Egon Savin i glumac Nenad Jezdić realizovali su na sceni monodramu Knjiga o Milutinu – deo prvi.
Egon Savin, priređujući tekst za monodramu, uspeo je da obuhvati sve značajnije etape iz života Milutina Ostojića, žitelja šumadijskog sela Koštunići, što će reći mnoge njegove muke i nevolje, stradanja i patnje tokom dva svetska rata koji su ostavili, posle žestokih sukoba, teške i velike razorne tragove, kao i mnogobrojne mrtve i ranjene vojnike i civile. Našavši jedan sumorni, ali potresni ton kazivanja, koje je pri tome imalo kategoričnu uverljivost, Nenad Jezdić, uz povremene kraće kretnje po pozornici, uspeo je da izbegne svaku monotoniju i potpuno zaokupi gledalačku pažnju. Njegovo kazivanje bilo je veoma sugestivno, jer je decentno izražavao antiratni stav, koji dominira u Popovićevom tekstu, saopštavajući ga uvek razgovetno i bez oklevanja. Obučen u staro vojničko odelo, koje je davalo njegovoj pojavi na sceni posebno obeležje borca pripravnog da se, ako ustreba, ponovo borbeno aktivira, Jezdić je oživljavao sećanja na događaje iz minula dva svetska rata.

Slobodan Danko Popović
KNJIGA O MILUTINU
POZORIŠTE: Zvezdara teatar, Scena „Danilo Bata Stojković“
ADAPTACIJA TEKSTA I REŽIJA: Egon Savin
SCENOGRAFIJA I KOSTIMOGRAFIJA: Vesna Popović
KOMPOZITOR: Bora Dugić
VIDEO-PRODUKCIJA: Marko Popović