Putinovi razlozi

Ekskluzivno za Pečat iz Milana  Dijego Fuzaro

Putinova Rusija ima danas odlučujući zadatak – da pruži otpor svetskom ratu SAD protiv svih država koje pružaju otpor njihovoj dominaciji i priključivanju toku kapitalističke mondijalizacije

Već je rečeno i previše o sadašnjoj situaciji u Ukrajini. Pravi problem je u tome što se mnoge stvari kažu jednosmerno, kako se uvek dešava, i to u smeru nametnutom jedino politički korektnim mišljenjem, u milimetar poravnatim sa neoliberalnim poretkom izazova globalizacije i borbe protiv svake sile koja pruži otpor kapitalističkoj mondijalizaciji. Upravo je tako kod današnjeg pluralizma, koji govori „u pluralu“ uvek i samo jednu stvar: „Živelo tržišno drštvo! Živela globalizacija! Živeo internacionalizam s aneksom primata finansijskih krugova! Živeo neoliberalni poredak!“
Putinova Rusija ima danas odlučujući zadatak – da pruži otpor svetskom ratu SAD protiv svih država koje pružaju otpor njihovoj dominaciji i priključivanju toku kapitalističke mondijalizacije. U ime zlatnog kantovskog principa (uporedi „Večiti mir: Filozofija skica“, 1795.) po kojem je pluralitet nacionalnih država (čak i u sukobu) uvek bolji od jedinstva nametnutog „univerzalnom monarhijom“ (danas je to zastava sa crvenim prugama) sada se treba nadati jačoj Rusiji koja može da se suprotstavi američkoj specijalnoj misiji, odnosno nedostojnoj misiji (i to samopripisanoj misiji) agresije na svaku državu što pruža otpor američkoj moći. To je suština Četvrtog svetskog rata, započetog 1989. godine, posle kraja Hladnog rata (autor smatra da je Hladni rat bio Treći svetski rat – prim. prev.). Po kantovskom principu da je, u geopolitičkom okviru, uvek bolji pluralitet od reductio ad unum (svođenje na jednog – prim. prev.) što se nameće humanitarnim bombardovanjem, treba bezuslovno podržati sve države koje se opiru univerzalnoj monarhiji.
Putin ipak nije (nažalost) Lenjinov naslednik, ali je danas pozvan da obavi taj zadatak, stvarajući od Rusije vojnu silu nezavisnu na geopolitičkom planu i da, na taj način, koči neograničeno širenje turbokapitalizma čiji je glavni geopolitički izraz američka univerzalna monarhija. Kao što je primetio Kostanco Preve (poznati italijanski filozof, umro nedavno – prim. prev.) „diplomatski i medijski bes zapadnog cirkusa prema Putinu informiše nas indirektno da je Putin dobar“, odnosno da je neprijatelj glavnog neprijatelja ljudskog roda, kapitala pod upravom Sjedinjenih Američkih Država. I samo ta činjenica je dovoljna, uprkos svim mogućim ograničenjima u ovom slučaju, da on bude podržan. Svakako, za onoga ko hoće da shvati, kraj Sovjetskog Saveza je bio najveća geopolitička tragedija dvadesetog veka. Odatle je proistekao, kao što je poznato, američki monopol a s njim današnja mora Četvrtog svetskog rata, uz koji ide izvoz apsolutnog -totalitarnog kapitalizma u sva područja sveta.

Nesrećno italijansko poluostrvo proživljava ovo stanje na tragičan način od 2011, prvo sa Montijevom vojno-ekonomskom huntom a potom sa vladama – koje nisu izabrane na izborima, tek da se i na to podsetimo! – Lete i Rencija (Monti i Leta su premijeri čije su vlade prethodile današnjoj Rencijevoj vladi u Italiji- prim.prev), odnosno sa zastupnicima kapitala, finansijskih oligarihija i evrokratije.

Autor je istaknuti italijanski filozof