Izlog knjige

Jovan Pejin „Promena imperije“ili rehabilitacija ugronacizma
Altera, Beograd 2013.

„Ovom knjigom u pisanom obliku ostavljam za nove naraštaje svedočanstvo o događajima u Bačkoj 1941. do 1945. što srpska država izbegava da učini.“ Navedenim rečima autor knjige „Promena imperije“ili rehabilitacija ugronacizma otvara pitanje na koji način se danas pod plaštom „naučnosti“ amnestiraju lica koja su pružila podršku vojnoj sili hortijevske Mađarske aprila 1941. godine, a potom se nakon nacističkog razbijanja i okupacije zemlje uključila u sprovođenje namere agresora da izvrši etničko čišćenje zaposednutih teritorija. Razmatrajući ono što u naučnom pogledu nije, niti može biti sporno, Pejin podseća da je tokom rata i okupacije Mađarska podsticala i tolerisala zločine koje su izvršili pripadnici zatečene mađarske manjine na jugoslovenskoj teritoriji. Savremeno prebrojavanje kažnjenih i izbeglih zločinaca i njihovo svrstavanje u stradalnike, upozorava Pejin, predstavlja pokušaj revizije istorijskih činjenica. i dobro pripremljeno falsifikovanje istorije.

Ljubomir Maksimović, Ogledi o političkoj moći u Vizantiji
Srpska književna zadruga 

Akademik Ljubomir Maksimović (1938) redovni profesor Istorije Vizantije na Filozofskom fakultetu u Beogradu, direktor Vizantološkog instituta SANU, predavao je na univerzitetima i institutima u Parizu, Frankfurtu na Majni, Kelnu, Kritu. Dopisni član Grčke akademije nauka i Evropske akademije prirodnih i humanističkih nauka i umetnosti u Parizu. Knjige i studije objavljivao u mnogim evropskim zemljama.
S podnaslovom „Činioci i oslonci“, njegova knjiga u Zadruginom Kolu predstavlja plod naučnog rada od gotovo pola veka. Po rečima pisca predgovora, dr Bojane Krsmanović, to je „jedna od najvažnijih tema savremene vizantologije: istraživanje razvoja, karaktera i značaja institucija u pojedinim razdobljima istorije Vizantijskog carstva“.
Kao na dlanu, čitalac vidi ustrojstvo i mapu vlasti u vizantijskoj civilizaciji, a čine je rimsko državno uređenje, helenistička kultura i hrišćanstvo. „Tokom svoje viševekovne istorije, Vizantijsko carstvo posmatrano je od strane njegovih žitelja kao jedini naslednik Rimske imperije, odnosno kao produžetak klasične epohe Carstva. To nasleđe najjasnije se ogledalo upravo u prenosu institucija iz starog u novi Rim.“

Dragomir Antonić, Srpski narodni kalendar – 2014/7522
Informatika AD 2013.

Preko četiri stotine godina na srpskom jeziku se štampaju kalendari. Kalendari spadaju u najpopularnije knjige. „Srpski narodni kalendar“ za 2014. ili 7522. godinu nastavlja lepu tradiciju. U njemu su znalački, povremeno i duhovito, zabeležena i opisana narodna verovanja, znanja i običaji koje su Srbi čuvali kroz vaskoliku istoriju. Srpska istorija nije bila laka a ni kratka. Traje preko sedam hiljada i pet stotina godina. Kalendar kojim su se Srbi nekad služili a koji nisu zaboravili najstariji je na svetu. Računajući vreme po njemu, 2014. godina je 7522. Srbi nemaju nikakvog razloga niti smeju da odbace preko pet i po hiljada godina svoje istorije, jer u istoriji su sadržane mnoge mudrosti koje nam i danas mogu biti od koristi. Ponešto iz davne istorije objavljeno je u „Srpskom narodnom kalendaru“. Opisana su verovanja o Mesecu, Suncu i zvezdama. Sačuvana su verovanja o mnogim prirodnim pojavama i kako se prema njima valja odnositi. Svaka Krsna slava u Srba je zabeležena i jednostavnim rečima opisan život svetitelja čije se ime slavi. Veliki pravoslavni i narodni praznici: Vaskrs, Božić, Trojice, Preobraženje, praznici Presvete Bogorodice i svi drugi su pažljivo zabeleženi. Objašnjeni su i narodni praznici kojih nema u crkvenim kalendarima: Nekršteni dani, Pasji dani, Gorešnjaci, Deveti utorak, Međudnevice i drugi koji su se sačuvali hiljadama godina u narodnom verovanju i običajnoj ritualnoj praksi. U „Srpskom narodnom kalendaru“ zabeležen je značaj svakog dana. Šta valja kog dana raditi, a šta ne valja. Koji su dani obični, bez obrednih radnji, a kojim danima bi trebalo izvesti određene radnje. Sve je zasnovano na milenijumskom iskustvu i praksi sačuvanoj u narodnom pamćenju Srba. Bez izmišljanja. Danas je savremena nauka dokazala da su mnoge činjenice zapisane u narodnom verovanju tačne.