IZLOG KNJIGE

Fridrih Niče
SUTON IDOLA
„Službeni glasnik“, Beograd

Reč je o jednom od poslednjih Ničeovih dela. U trenutku kada se nemačka kultura obrušila na njega, on joj je uzvratio ovim radom koji može da posluži kao uvod u celu njegovu moćnu i visokokondenzovanu filozofiju. Razotkrio je nihilizam te kulture, zapravo čitave zapadne kulture od Sokrata naovamo, i njenu idolatriju. Najzad, ukazuje na prevrednovanje svih vrednosti kao svoj glavni projekt.

Miloš Crnjanski KAP ŠPANSKE KRVI „Dereta“, BeogradPlesačica Lola Montez, španska femme fatale, čije su turneje ostavljale neizbrisiv trag skandala, bankrota i krvi, zaludela je čak i jednog kralja, a potom se suočila, ne samo sa oštrim osudama Katoličke crkve već i sa osećanjem sopstvene praznine i tuge. U romanu „Kap španske krvi“ Crnjanski gradi lirski makrokosmos u koji je smestio lik žene za koju je svet bio otvorena pozornica na kojoj se život odigravao u svim svojim beskonačnim i neretko kontroverznim značenjima.

Aleksandar Gatalica
VEK
„Službeni glasnik“, Beograd

Prema rečima Petra Pijanovića, Aleksandar Gatalica u novijoj srpskoj prozi predstavlja osobenu i nadasve darovitu stvaralačku ličnost. „Po svom naslovu amblematična kao i druge knjige Aleksandra Gatalice, zbirka ’Vek’ jedinstvena je i po tematici i po svom stvaralačkom učinku“, kaže Pijanović i dodaje da su junaci priča ovog pisca po svemu neobični i delatni utoliko što bezuslovno pokušavaju da izbegnu sopstvenu sudbinu. Gradeći svoju priču na imaginarnom faktu, stavljajući u njen centar stvarne ili pseudoistorijske ličnosti, ovaj autor postupkom književne anatomije rastavlja dvadeseti vek.
Aleksandra Gatalicu ne zanima događaj u njegovoj pozitivnoj datosti, već onaj potajni smisao što čini da duh istorije ili poetski sadržaj prošlosti postane oslonac literarne konstrukcije.
„’Vek’ je otud knjiga velike ambicije i visoke stvaralačke tenzije. Najboljim pričama u ovoj obimnoj zbirci, a njih nije malo, Aleksandar Gatalica ostavlja znak pored puta koji ga uvodi u veliku knjigu srpske proze“, ističe pored ostalog Pijanović o ovom nesvakidašnjem izdanju.

Nebojša Jovanović
DVOR GOSPODARA JEVREMA OBRENOVIĆA 1816–1842
„Laguna“, Beograd

Prva biografija čoveka koji je Evropu doveo u Srbiju.
U dvoru gospodara Jevrema Obrenovića, najpre u Šapcu a potom i u Beogradu, otpočelo je priređivanje prvih književnih i muzičkih večeri, umetničkih posela i balova za najveću varošku gospodu tadašnje Srbije. Veliku zaslugu u organizovanju ovakvih vrsta svečanosti imali su vaspitači Jevremove dece koji su došli iz Temišvara, ali presudnu ulogu imali su Jevrem i njegova supruga Tomanija, a kasnije i njihova kći Anka, koja je gostima svirala na prvom klaviru dopremljenom u Srbiju (1829). Po prelasku u Beograd 1831, u Jevremovom domu rodila se ideja o osnivanju Narodne biblioteke i Srpskog učenog društva (najpre Društva srbske slovesnosti, danas Srpske akademije nauka i umetnosti). U tom „predsoblju vlasti“ došlo se i na ideju o školovanju darovite srpske mladeži u evropskim univerzitetskim centrima, omladine koja će deceniju kasnije, odevena u evropska odela, u čuvenim redengotima i sa skoro obaveznim šiljatim bradicama, zauzeti najuticajnije položaje u državi.
Knjiga istoričara i pisca Nebojše Jovanovića predstavlja osvrt na ličnost i život najmlađeg brata kneza Miloša i pretka srpskih kraljeva iz dinastije Obrenović, znamenitog čoveka koji je mnogo uradio za Srbiju, ali je nepravedno zapostavljen u našem nacionalnom pamćenju.