PEVAČKI SJAJ JEDNE PRIMADONE

TRI ŽENSKA TENORA NA KOLARCU

Snaga glasa se posebno zahtevala i pokazala na ovom koncertu ( simfonijski orkestar je okružio pevačicu, za razliku od operskog orkestra koji se nalazi „rupi“), a Jasmina Trumbetaš je potvrdila da je velika dama i prava operska primadona

Primadona beogradske opere Jasmina Trumbetaš Petrović priredila je 17. maja u Zadužbini Ilije Kolarca veliki solistički koncert pod nazivom La Divina, praćen orkestrom ansambla MO Stanislav Binički i sa dve gošće. Tako smo na Kolarcu imali događaj koji je podsetio na svetske nastupe tri tenora. Solistkinja se opredelila za celovečernji program poznatih operskih arija za sopran, što se inače retko događa jer zahteva u malo vremena veliku koncentraciju i savršenu pevačku i fizičku kondiciju. Italijanski bogovi opere Verdi, Pučini, Maskanji predstavljeni su na najbolji način, praćeni većim orkestrom nego što oobično prati operu u Narodnom pozorištu, uz dirigenta Milicu Radivojević.
Kao uvod čuli smo uvertiru iz Verdijeve opere Moć sudbine, a zatim sopranske arije Rusalke iz istoimene Dvoržakove opere, Adrijane Lekuvrer (Čilea – opera A.Lekuvrer), kultnu ariju Aide Ritorna vincitor iz Verdijeve istoimene opere, Leonore (Verdi – Trubadur), molitvu Dezdemone (Verdi-Otelo), Toske iz Pučinijeve opere i, kao vrhunac, ariju Leonore iz Verdijeve opere Moć sudbine. U svakoj od ovih zahtevnih numera Jasmina Trumbetaš Petrović je pokazala snažan ali zaobljen glas koji osvaja prostor bez vidnih napora i vizuelnih pomagalica, besprekornu intonaciju, prirodno uživljavanje u karakter heroine koju glumi i zavidnu koncentraciju da održi pažnju tokom dugog programa. Snaga glasa se posebno zahtevala i pokazala na ovom koncertu, jer je simfonijski orkestar okružio pevačicu, za razliku od operskog orkestra koji se nalazi u operskoj „rupi“ ispod scene. Tek tada se vidi kolika je pevačka moć soliste, a Trumbetaš je pokazala da je u svemu velika dama i prava operska primadona, koja briljira u velikom repertoaru koji lako nosi.
Kao gost, sopran Marija Jelić pevala je Pučinija – ariju Laurete iz opere Đani Skiki i tešku ariju Liu iz opere Turandot. Mlada pevačica sa velikim glasovnim potencijalom soprana koji osvaja bojom i visinama, raskošno se predstavila u obe arije, da bi se potom veoma skromno poklonila. Nedovoljna samosvest na sceni u suprotnosti sa izvođačkim dometom rezultat je i toga što Marija pripada svetu prirodnih nauka kao i muzici, pa se još nije navikla na manire ponašanja koji obeležavaju opersku scenu.
Samosvesni mecosopran Sanja Anastasia nije imala taj problem, pevajući arije Acučene (Verdi-Trubadur), Santuce (Maskanji-Kavalerija Rustikana), kao i već od upotrebe izlizanu Habaneru iz Bizeove opere Karmen. Na žalost, scenske kretnje nisu pevanje, pa smo čuli Bizea sa intonacijom Alojza Habe (ko zna-zna), kao što se često događa u ovoj vrlo rizičnoj mecosopranskoj ariji kod dobro izgledajućih pevačica koje ne vladaju svojim vibratom. Iako ima snažan glas, dubine i veliki raspon, Anastasia bi mogla da se pozabavi intonacijom, koja je, ipak, osnovni element u svakoj, pa i operskoj interpretaciji. U duetu sa Jasminom Trumbetaš, u Ofenbahovoj Barkaroli njen mecosopran je imao sve kvalitete koji su potrebni.
Na bis, praznik za oči i dušu, sve tri solistkinje su otpevale aranžman poznate tenorske arije Nesun dorma iz Pučinijeve opere Turandot. Orkestar i dirigentkinja su odlično pratili operske arije, zvuk orkestra je bio plemenit, izrađen i sasvim u funkciji, pa su svi izvođači zasluženo dobijali burne aplauze između numera i ovacije na kraju.