Lice zločina bez kazne

Piše Nataša Anđelković

Džon Perkins „Ispovesti ubice ekonomija“, „Plato“ 2012. – Perkinsova knjiga dokumentarno govori o događajima od pre trideset godina, ali je za nas važna jer pokazuje opšti princip delovanja američkog imperijalizma i globalizma

Kada se ova knjiga pojavila 2004. godine, u Americi se u velikoj meri uzburkala javnost. Knjiga koja je nosila istinitu priču, memoare čoveka koji je kao izvršilac političkih i ekonomskih programa američke vlade učestvovao u slamanju ekonomije mnogih zemalja, našla je lako put do čitalaca i to na svim govornim područjima. Kako je rastao njen uspeh, rasla su i nastojanja interesnih grupa da se ospori i obezvredi sve ono što u njoj piše.
U uglednim američkim listovima, od „Njujork tajmsa“, preko „Vašington posta“ i specijalizovanih magazina, objavljivani su kritički tekstovi u kojima su davani kontrapodaci od onih koje je iznosio Perkins ili su iznošene ekonomske i političkoistorijske analize u kojima se pokušavalo osporiti sve ono što je u knjizi dokumentovano. Sve to je međutim doprinelo još većem interesovanju za ovu i druge Perkinsove knjige. Podsetimo i da je „Pečat“, našoj javnosti ne samo među prvima predstavio ovog autora i njegovu fascinantnu priču, već da je sa Džonom Perkinsom, bez sumnje prvi u našoj štampi objavio ekskluzivan i obiman, a tematski obuhvatan intervju.
Opisujući svoj životni i profesionalni put, Džon Perkins zaista i piše u formi ispovesti, iznoseći sve vreme pored činjenica koje su se dešavale i svoj stav o svemu u čemu je učestvovao i izražavajući kajanje i otkrivanje istine, što je i glavni motiv njegovog pisanja. Vrlo direktno, bez ublažavanja, on sebe i svoju profesionalnu ulogu naziva njenim pravim, a dotad tajnim nazivom – ubica ekonomija. Dajući objašnjenje ovog pojma, Perkins otkriva da su ubice ekonomija visoko školovani ljudi koji su postigli vanprosečne rezultate na testiranjima američke Nacionalne agencije za bezbednost i koji posle toga bivaju angažovani od strane „nezavisnih“ agencija za konsalting da realizuju ekonomske programe američke vlade u niskorazvijenim zemljama koje su od strateške važnosti za Ameriku. Tokom sedamdesetih i osamdesetih godina Džon Perkins je boravio u zemljama Južne Amerike, Afrike i Azije, a posao mu je bio da tamošnjim vladama nametne interese američke korporatokratije (koalicije sastavljene od vlade, banaka i korporacija).

[restrictedarea] Mehanizmi tog sistema političkog i ekonomskog porobljavanja su vrlo razrađeni i Perkins u svojim ispovestima obelodanjuje i objašnjava njihovu suštinu do najsitnijih detalja. Pod prividnim izgovorom da siromašnim i ekonomski ugroženim zemljama nude finansijsku pomoć za izgradnju infrastrukture i pokretanja privrede, ubice ekonomija, koje istupaju javno u ime konsalting agencija, a suštinski u ime Nacionalne agencije za bezbednost, stimulišu, odnosno prisiljavaju vlade tih zemalja da se zadužuju kod MMF-a, „Svetske banke“, USAID-a i sličnih institucija, a da za sve projekte koji se preduzimaju unajmljuju isključivo američke kompanije. Na taj način se obezbeđuje da novac kruži i umnožava se unutar američke korporatokratije, a da sve te nerazvijene zemlje, time što dospeju u situaciju da ne mogu da otplaćuju dugove i kamate koji su im mimo njihovog izbora nametnuti, trajno postave u vazalni položaj u političkom smislu, pošto su ekonomski već uveliko uništene.
Posebna specijalnost ubica ekonomija je bio da u zemljama u kojima bi došlo do političkog otpora prema predloženim oblicima saradnje sprovedu program unutrašnje destabilizacije. To se, piše ovaj autor, postiže oprobanim scenarijima koji se sastoje od nekoliko planskih dejstava: potkupljivanje političara, proglašavanje terora vladajućeg režima uz pomoć svetskog političkog i medijskog marketinga, stvaranje organizovanih otpora opozicije, marionetske vlade, građanski ratovi, teroristički napadi… Cilj ostaje isti, samo što u ovakvim scenarijima dolazi do još jedne kolateralne koristi koja se sastoji u ekonomiji „revolucije“ i rata. U tom pogledu Džon Perkins ukazuje na naličje istorijskih događaja, kao što je bila američka invazija na Panamu u toku koje je stradao njen predsednik Omar Torihos ili s druge strane borba oko Irana i njenog naftnog bogatstva, koja se završila slomom marionetskog šaha.
Perkinsova knjiga dokumentarno tretira događaje od pre trideset godina, ali je za nas važna jer pokazuje opšti princip američkog imperijalizma i globalizma. Shodno aktuelnim političkim strujanjima, nameće se zaključak da američke ubice ekonomija i dalje dejstvuju, a da je naša zemlja odavno potpala pod njihov tretman. [/restrictedarea] metro credit zaйmzaйm paypszaйm 50000 rubleй sročno bez otkaza