Pečat – List slobodne Srbije Politički nedeljnik, aktuelna politička dešavanja, društvo, svet, kultura.
Na današnji dan, devetog aprila 1999. godine počela je bitka na Košarama između tadašnje Vojske SRJ sa jedne i snagama Nato, odosno pripadnicima “UČK” i Vojskom Albanije sa druge strane.
Ova bitka u kojoj su se pripandici Vojske SRJ, uglavnom mladi vojnici borili sa daleko nadmoćnijim neprijateljem i u kojoj su pružali gotovo nadljuski otpor trajala je do 10 juna. Tog devetog aprila, u tri sata u zoru, otpočela je artiljerijska paljba od strane Vojske Albanije, potpomognute pripadnicima “OVK” i vojnicima NATO (među kojima su bili i dobrovoljci iz više zemalja) na položaje pripadnika Vojske SRJ.
Kako su tada izveštavali mediji na albanskoj strani granice bilo je više hiljada naoružanih lica (od dve do deset hiljada), među kojima su pored pripadnika Vojske Albanije i terorista ”UČK” bili i pripadnici britanskih specijalnih jedinica, dok je na srpskoj strani granice bilo svega oko dve stotine vojnika…
Iako su u popodevnim satima posle besomučnog granatiranja vojnika SRJ, pripadnici “OVK” u popodevnim satima ušli u karaulu Košare, pripadnici Vojske SRJ koji su u međuvremenu dobili pojačanje uspeli su u narednom periodu do potpisivanja Kumanovskog sporazuma da spreče proboj neprijatelja na liniji fronta dugoj petnaest kilometara.
Iako su pripadnici ”OVK”, albanske vojske potpomognuti pripandicima britankih specijalnih jedinica, nemačkim i drugim dobrovoljcima tokom dvomesečnih borbi svakodnevno pokušavali kopneni proboj praćen bombardovanjem NATO avijacije to im nije uspelo, zbog čega je bitka na Košarama ostala kao sinonim hrabrosti mladih vojnika tadašnje vojske SRJ sa daleko brojnijim i nadmoćnijim neprijateljem.
Iako je prema rapsoloživim podacima u ovim borbama više od stotinu vojnika SRJ (tačnije 108 vojnika) izgubilo živote, prema nezvaičnim navodima na drugoj stranni među pripadnicima “OVK” Vojske Albanije i vojnicima NATO bilo je daleko više žrtava između 150 i 300, mada je prema nekim navodima taj broj daleko veći.
(Novosti)
Izginulim braniocima SRBIJE sa Košara VEČNA SLAVA I HVALA za hrabrost, požrtvovanje i ljubav prema svojoj zemlji, koje se, nekad, moraju i krvlju platiti. Svoju ZAHVALNOST, LJUBAV I POŠTOVANJE upućujem svim preživelim braniocima naše jedine otadžbine. Potpisivanjem Kumanovskog sporazuma prestalo je izginuće mladih branilaca, i oni su se vratili svojim kućama, da se više nikad ne vrate na našu svetu zemlju, zaslugom naših izdajničkih vlasti koje se NISU NI POTRUDILE DA TRAŽE DA SE ISPUNE TAČKE KUMANOVSKOG SPORAZUMA, DO DANA DANAŠNJEG, prema kojima je i deo srpske vojske kao i deo srpske policije trebalo da se vrati na KiM. A tek institucije! – daljim izdajničkim delovanjem vlasti sve je prepušteno Šiptarima1
SRAMOTA I NEOPROSTIV GREH PREMA SRBIJI I SRPSKOM NARODU! PREMA BRANIOCIMA, PROŠLIM I BUDUĆIM.