Anticrkvena propaganda N1

U jeku antiruske kampanje u Evropi i svetu te rezolucije Evropskog parlamenta o SPC očekivan je udar na našu Crkvu. Sam naslov serijala i spominjanje jednog od najznačajnih episkopa današnjice kao nekog „junaka doba zlog“, jeste u startu skandalozno.

Piše: teolog Nebojša Lazić 

 

Napadom na jednog od najznačajnih episkopa naše Crkve ljudi koji su necrkveni ili čak anticrkveni pokušavaju da stigmatizuju čitavu Crkvu, udarajući tamo gdje misle da je SPC najjača.

Sagovornici su više nego nekompetntni. Najzanimiljivi detalj emisije jeste bila priča o kobasicijadi i pihtijadi, jer nekako tek tada se doimalo da sagovornici znaju o čemu pričaju.

Serijal počinje pričom o četiri učenika Ave Justina i njegovom učenju, koje je proisteklo iz Vizantije, o simfoniji Crkve i države, jer isti, jedan narod čini crkvu i državu. Kako sagovornici nisu sigurni o čemu se priča odlučili su u startu da odbace taj koncept „pravoslavne državnosti“, ne shvatajući iz svoje neokomunističke vizure o čemu se radi.

Zatim se bave obrazovanjem vladike Irineja gdje čas tvrde da je neobrazovan, čas da je među najobrazovanijima u SPC. Sledeće osporavanje jeste bilo oko krilatice koja se komično prenosi među studentima teološkog fakulteta kako se „o Sinodskim i Saborskim odlukama ne raspravlja van Crkve“, što su za potrebe ovog nakaradnog serijala iskoristili u drugoj formi, da episkopa prikažu kao autokratu.

Dobro je što nisu iskoristili studensku šalu „kanoni postoje da bi se kršili“, mada je možda čuvaju za ostatak anticrkvene propagande.

Sledeći sagovornik u ovoj prljavoj kampanji bio je Bojan Jovanović, rado viđen gost otvoreno ustaške emisije Bujica (Velimira Bujanaca, samoproglašenog ustaše) i podkasta Velebit ništa manje pravaški nastrojenog. Niz nedokazanih materijala u kojima pokišavaju da pridobiju publiku igrajući na najniže emocije i pokušavaju da prikažu kako je vladika Irinej bio pokrovitelj brojnih nepočinstava unutar crkve. Vješto se izbjegava činjenica da je sud u Londonu odbacio tužbu protiv Srpske Pravoslavne Crkve i da su podnosioci tužbe morali platiti oštetu.

Sledeći napad na vladiku jeste što je citirao Nikolu Pašića u razgovoru sa Svetim Nikolajem Velimirovićem, o potrebnoj bliskosti srpskog i ruskog naroda, kao i svih ostalih naroda, posebno sestrinskih crkava.

Čitav sramni serijal dolazi kao odgovor anticrkvenih kvazielita na trenutnu rusofobiju, zbog toga i napadi na vladiku Irineja kome se spočitava bliskost sa Ruskom Pravoslavnom Crkvom, dok vješto izbjegavaju govoriti o vladikinom životu, radu i duhovnom uzdizanju vezanom za Grčku, jer to se ne može spinovati u antiruskoj i anticrkvenoj histeriji.

Zatim se autori dokumentarca bave autokefalnošću pravoslavlja u Ukrajini. Sramno napadaju mitropolita Onufrija i kanonsku crkvu uz to napadajući i vladiku Irineja koji se doslovno drži kanonskog poretka. Zatim ide niz spinova kako SPC ne pominje Vaseljenskog patrijarha, što uopšte nije tačno.

Srpska Crkva čuva kanonski poretak i Crkvu koja strada, a strada zbog geopolitičkih pozicija ljudi kojima je crkva samo sredstvo u obračunu sa pravoslavni ruskim narodom. Bavljenje opskurnih likova kanonima, izgledalo bi komično, da nije suštinski tragično.

Zatim sledi jezivo lešinarenje nad smrću blaženopočivšeg vladike Jeronima, na osnovu niza pretpostavki nedokazivih i nedokazanih, što i sami sagovornici tvrde. Niz spinova zlonamjerno upakovanih zarad dehumanizacije i satanizacije čitave Crkve, kroz lik vladike Irineja.

Žalosni pamflet malovjernih, nastao na osnovu aniticrkvenih frustracija i ličnih frustracija sagovornika o vladici Irineju, to je ovaj “film”. Tu se pri kraju spinovanog dokumentarca pljuje prvo Njegova svetost Patrijarh Porfirije, opet na osnovu neprovjerenih informacija. Opšti utisak bogoboračkog pamfleta iz nekih mračnih i nedemokratskih vremena odaje ovaj uradak. Vrhunac napada na vladiku Irineja jeste napad na Evharistiju, u piru najveće anticrkvene histerije pd pre dve godinesa početkom pandemije.

To nam jasno govori da je vladika Irinej samo iskorišten kao povod na napad na našu majku Crkvu. Hristos kaže da ćemo po dijelima svakoga poznati. Zato je bitno da se vodimo rečima Hristovim kada želimo da stvorimo mišljenje o bilo kome, pa i o vladici Irineju. Učeniku Svetog Justina i Svetog Porfirija Kavsokalivita, duhovnom ocu najznačajnih arhijereja i duhovnika. Stubu odbrane Pravoslavlja u vremena razna. Čovjeku kojeg ne napadaju zbog njega, nego njega napadaju zbog Crkve kojoj predano, požrtvovano služi najbolje kako umije.

Na mnogaja ljeta vladiko!