Ivan Ivanji, Dioklecijan „Laguna“, 2015.
Istorijski roman Dioklecijan, pored romana Konstantin i Julijan, spada u opus magnum Ivana Ivanjija jer verodostojno i uverljivo oživljava vreme i okolnosti u kojima se u Rimskom carstvu širila i ustoličila nova religija Hristovih sledbenika.
Ivanji prati Dioklecijana od dečačkih dana, kada je kao sin skromnog provincijskog pisara počeo da se uzdiže na lestvici rimskog visokog društva i postao jedan od najmoćnijih i najznačajnijih careva u istoriji Rima. Ovaj znameniti i mudri imperator, rodom sa naših prostora, prvi je uveo tetrarhiju – vladavinu četiri cara – i posle čestih, krvavih smena na rimskom prestolu obezbedio stabilnu vlast u Carstvu. Dioklecijan je okrutnost svojih prethodnika zamenio diplomatskim umećem i obezbedio ravnopravnost svih delova velike imperije, ali je nezasluženo zapamćen kao veliki progonitelj hrišćana, mada su oni do poslednje godine njegove duge vladavine bili među njegovim najpoverljivijim ljudima!
Bernard Luis, Kriza islama „Čarobna knjiga“, 2015.
Jezgrovita analiza viševekovne istorije islama i uzroka koji su doveli do njegovog kulturnog opadanja, pojave militantnih islamskih organizacija i novih trendova neprijateljstva prema Zapadu, Kriza islama se kreće kroz trinaest vekova istorije, posebno oslikavajući ključne događaje dvadesetog veka, vodeći nas do nasilnih sukoba današnjice: stvaranja države Izrael, Hladnog rata, Iranske revolucije, sovjetskog poraza u Avganistanu, Zalivskog rata i napada na SAD. Rasplićući složenu bliskoistočnu istoriju od retorike njenih manipulatora, Bernard Luis nastoji da protumači razloge za rastuće dogmatsko odbacivanje modernizma, od mnogih u muslimanskom svetu, u korist povratka u prošlost.
Grupa autora, Istorija čovečanstva – kulture američkih naroda „Vulkan izdavaštvo“, 2015.
Blistava dostignuća starih američkih naroda predstavljena su u šestom tomu Edicije Istorija čovečanstva. Izvanredni svet prekolumbovske Amerike otkriva se kao mesto civilizacija koje su ostvarile velika otkrića u astronomiji, matematici, arhitekturi, nauci, tehnici i dale velika umetnička dela, a za samo nekoliko godina taj svet su razorili španski osvajači. Ipak, ostaci gradova, građevina, kanala, kodeksa i drugih tvorevina materijalne i duhovne kulture svedoče o tome da su narodi američkog kontinenta dosegli izuzetno visok nivo kulturnog i društvenog razvoja. Područje na kojem su se razvile neke od najstarijih civilizacija u istoriji čovečanstva karakteriše ekološka i geografska raznovrsnost. Dostignuća Maja, Inka i Asteka ostavljaju utoliko jači utisak ako se ima u vidu da su se ovi narodi razvijali nezavisno od svojih savremenika s drugih kontinenata.
Dušan Babac, Srbija i Rusija u Velikom ratu „Evro Giunti“, 2015.
Dvojezična monografija, na srpskom i ruskom, bavi se tematikom savezništva Srbije i Rusije u Velikom ratu. Istorijski pregled o vojnim vezama i odnosima dva bratska naroda nastao je sa ciljem da se osvetle neke malo poznate epizode iz te epohe, imena i lica njenih aktera u vreme obeležavanja stogodišnjice od početka rata koji svet dotad nije video. Autor se bavi genezom savezništva, otkriva njegove korene koji sežu u daleku 1806. godinu, u vreme borbe da se Srbija oslobodi turske vlasti, te se nastavljaju 1877. kada je Rusija ušla u rat sa Turcima pa sve do prelomne 1914. kada je Srbija u Rusiji našla svog glavnog i prirodnog saveznika. Zahvaljujući tome je spasen sam opstanak Srbije, koja se dostojno odužila kako Rusiji tako i ostalim saveznicima. Savezničke vojne veze se nastavljaju tokom 1915, 1916. i 1917, do onog trenutka kada je Rusija, zbog revolucije, istupila iz tabora saveznika.