Tompson kod svojih u Vatikanu

Ustaštva, kao snažnog, žilavog i u narodu ukorenjenog pokreta ne bi bilo bez Vatikana i katoličke crkve. Kao, uostalom, ni ustaške Nezavisne države Hrvatske

Odluka pape Benedikta XVI da u službenu audijenciju primi hrvatskog pevača Marka Perkovića zvanog Tompson iznenadila je samo one koji ne poznaju istoriju 20 veka. A ta istorija krcata je dokazima da još od tridesetih godina prošlog veka preko Drugog svetskog rata  pa sve do danas traje veza između Svete stolice i ustaškog pokreta. I trajaće, nema dileme.

STRAŠNI ZLOČINI

Krajem dvadesetih i početkom tridesetih godina sledbenici tzv. pravaške ideje, političkog delovanja zasnovanog na učenju Ante Starčevića, predvođeni Antom Pavelićem, beže iz Kraljevine Jugoslavije i utočište nalaze u Italiji. Tamo Pavelić uspostavlja bliske odnose sa Musolinijem ali i sa Vatikanom, a pomoć za konstantno delovanje protiv Jugoslavije, pre svega pravoslavne dinastije Karađorđevića, dobija i od Musolinija i od pape Pije XI, a onda i njegovog naslednika, Pije XII, koji na vatikanski presto seda 1939. godine. Snažnog ustaškog pokreta ne bi bilo bez Vatikana. Kao, uostalom, ni ustaške Nezavisne države Hrvatske.

Vatikan je tolerisao veliki broj sveštenika katoličke crkve u svim strukturama NDH, tadašnji vrh katoličke crkve u Hrvatskoj proglašava NDH za „Civitas Dei“ (božija država), a Sveta stolica ništa nije poduzimala ni u slučajevima gde su sveštenici učestvovali u strašnim zločinima nad pravoslavnim srpskim stanovništvom.

Fratar Srećko Perić, iz samostana Gorica, kod Livna, čija je rođena sestra bila udata za Srbina, obratio se u proleće 1941. godine sa oltara okupljenim Hrvatima: „Braćo Hrvati, idite i koljite sve Srbe, a najprije zakoljite moju sestru koja je udata za Srbina. Kada završite ovaj posao dođite k meni u crkvu, gdje ću vas ispovijediti, pa će vam svi grijesi biti oprošćeni“.

U strašnom zločinu u selu Ragolje, u Bosni, ubijeno je 400 Srba, a koljače je predvodio katolički fratar Branimir Županić.

PACOVSKI KANALI

Pokolj u selu Drakulići, u zapadnoj Bosni, izvršio je fratar Vjekoslav Filipović, koljući srpsku decu, đake tamošnje osnovne škole. Učiteljica je od užasa poludela, a Filipović je promenio ime u Miroslav, dodao još jedno prezime i 1942. godine, sada kao Miroslav Majstorović Filipović, postao upravnik logora Jasenovac.

Desetine hiljada Srba, od preko 700 hiljada koliko ih je ubijeno u NDH, nastradalo je tako što su prihvatili poziv katoličkih popova da promene veru, od pravoslavaca postanu katolici. Katolički sveštenici uveravali su Srbe da će im prelazak na katoličanstvo spasiti život i sačuvati imovinu, a kada su Srbi, verujući u obećanja, dolazili i okupljali se, ustaše su ih ili ubijali na mestu ili slali u neki od logora NDH.

U danima sloma NDH, kada su se desetine hiljada ustaških zločinaca probijale preko Slovenije, bežeći od kazni za zlodela, na scenu je stupio Vatikan i u operaciji nazvanoj „Pacovski kanali“ koju je predvodio fratar Krunoslav Draganović, sakrio a ubrzo iz Evrope u Južnu Ameriku prebacio nekoliko hiljada okorelih ustaških zločinaca. Među njima Antu Pavelića i Andriju Artukovića.

Koreni neprijateljstva Vatikana prema pravoslavnima sežu, razume se, sve do Velikog raskola 1054. godine, a u ovoj priči posebno je značajna 1919. godina kada je u Zagrebu proglašena Hrvatska starokatolička crkva. To je hrišćanska zajednica rođena 1870. godine na idejama nekolicine nemačkih teologa o povratku na „stare hrišćanske oblike“ što je značilo odbacivanje dogme o nepogrešivosti pape kao i ukidanje celibata, nerazrešivosti braka, tajne ispovedi…

Vatikan reaguje žestoko i vrši veliki pritisak na vladu novostvorene Kraljevine SHS da zakonom zabrani delovanje Hrvatske starokatoličke crkve, plašeći se verskog i nacionalnog približavanja Hrvata i Srba. Čubrilovićeva vlada u Beogradu čini uslugu Vatikanu i 1923. godine stavlja „starokatolike“ u ilegalu. Odmah potom Vatikan na čelo crkve u Hrvatskoj postavlja Alojzija Stepinca. Ostalo je poznato.

USTAŠKA ZVERSTVA

Da je bilo drugačije, da je grupa hrvatskih katoličkih sveštenika 1919. uspela u svojoj nakani, ostavila Hrvate u katoličanstvu ali ih odvojila od Vatikana i pape, istorija Balkana bila bi sasvim drugačija, a Srba bi danas, verovatno, bilo bar nekoliko miliona više.

Marko Perković Tompson poznat je kao čovek koji se otvoreno divi ustašama, svoje koncerte počinje uzvikom „Za dom spremni“, a ima i pesmu „Jasenovac i Gradiška Stara“ u kojoj se divi ustaškim zločinima. Zabranjen mu je nastup u nekoliko evropskih zemalja što, vidimo, nije smetalo papi Benediktu da ga primi i blagoslovi. Ništa novo kad su u pitanju odnosi između Vatikana, ustaša i ustaških sledbenika. Nije slučajno što je papa Tompsona ugostio dan uoči susreta sa predsednikom Hrvatske Stjepanom Mesićem, poslednjih godina žestokim borcem protiv hrvatskog fašizma, protiv ustaštva.

Poruka jasna da jasnija ne može biti.